Rozdział 29

* Oczami Megan *

Skończyłam już zajęcia i miałam iść do Niall'a. Znów w szkole go nie było. Chciałam się dowiedzieć dlaczego jak i również chciałam go zobaczyć. Chowając telefon do torebki zeszłam ze schodów. Już gdy miałam wychodzić z terenu szkoły ktoś pociągnął mnie do siebie. W pierwszej chwili myślałam, że to Niall bo on zawsze tak robił. Tylko, że tym razem się pomyliłam. Spojrzałam na oprawce i był to Josh.
- Wystraszyłeś mnie.- Powiedziałam zła.
- Czemu wczoraj nie przyszłaś?- Zapytał.
- Co? Czekałam na sms i nic nie napisałeś.- Powiedziałam trochę spokojnie, ale mimo to czułam do niego złość i nie smak.
- Pisałem, ale ty odpisałaś żebym spadał. Nie tak się umawialiśmy.- Odpowiedział, a mnie to zaskoczyło. Nic do niego nie pisałam.
- Nie pisałeś!- Uniosłam głos na niego.
-Pisałem!- Krzyknął na mnie. Zaczęłam się go bać.- Uważasz, że kłamię?- Zapytał, a ja nie wiedziałam co mam odpowiedzieć. Poczułam łzę na policzku. Pewnie ze strachu.
- Nie, nie wiem już.- Odpowiedziałam. On ścisnął moją rękę jeszcze bardziej i już po chwili poczułam mocne uderzenie. Po tym skuliłam się w kłębek, a on odszedł gdyby nic.

* Oczami Niall'a *

Czekałem na Megan, która już powinna być 20 minut temu.  Postanowiłem jednak zrobić coś do jedzenie dla siebie i dla dziewczyny. Gdy byłem w kuchni usłyszałem trzask drzwi.
- Megan to ty?!- Zawołałem w kuchni.
- Tak!- Odpowiedziała. Zaskoczyło mnie to trochę, że nie przyszła do mnie, a gdzie indziej.
- Gdzie jesteś?!
- W łazience! Zaraz przyjdę!- Byłem ciekaw co się stało więc skierowałem się do łazienki.  Otworzyłem drzwi i zobaczyłem dziewczynę, która ogląda się w lustrze.
- Co się stało?- Zapytałem podchodząc do niej.
- Nic.-Odpowiedziała i spojrzała się na mnie.
- Płakałaś?- Spytałem znowu.
- Tak to znaczy nie, nie płakałam.- Odpowiedziała. Zacząłem się lekko śmiać, a dziewczyna się uśmiechnęła.
- Pokaż co ty tam chowasz? Tatuaż?- Spytałem, a ona zaczęła się nerwowo bawić włosami.
- Nic takiego.- Odpowiedziała. Podszedłem do niej i  odgarnąłem jej włosy. 

Zobaczyłem siniaka i to dużego.- To nic takiego.- Powtórzyła.

- Kto ci to zrobił?!- Uniosłem głos.
- Niall to..- Nie pozwoliłem jej skończyć.
- No kto!?
- Josh.- Odpowiedziała cicho.
- Zabiję go!
- Niall uspokój się. Czytałeś moje SMS?- Zapytała nagle.
- To nie ma teraz znaczenie.- Odpowiedziałem już spokojnie.
- Niall on to zrobił dlatego,  że nie przyszłam na te spotkanie. Usunąłeś te wiadomości?- Zapytała, a ja pokiwałem twierdząco głową.
- Przepraszam.- Powiedziałem gdy dotarło do mnie to, że to moja wina.
- Niall...- Zaczęłam ale ja wyszedłem z łazienki. Poszedłem do kuchni i kończyłem to co zacząłem. Dziewczyna po chwili przyszła do mnie i przytuliła.
- Megan..- Zacząłem nie pewnie.-... Ty nie jesteś ze mną bezpieczna.- Dodałem kończąc.
- Daj spokój.- Powiedziała, a ja tylko westchnąłem.
- Chce abyś była bezpieczna, a nie przez moją głupotę płacisz.-
- Tylko, że ja Cię kocham.- Powiedziała.- W tym momencie, w tym czasie jesteś dla mnie wszystkim. Sam powiedziałeś, że chcesz tego, a teraz?- Spytała. Obróciłem się do niej. Miała już łzy w oczach. - Powiedz mi jedno słowo,  a odejdę.- Dodała.
- Chce i to bardzo. Chce abyś była ze mną, chce abyś była szczęśliwa i chce abyś miała wszystko o czym zapragniesz. Tylko ja ci tego wszystkiego nie dam.- Powiedziałem.
- Tylko, że ja chce ciebie.- Powiedziała i podeszłą do mnie. Przytuliła się do mnie, a ja zacząłem płakać? Tak po policzku spływały mi łzy. Po raz pierwszy ktoś mi powiedział, że chce mieć ktoś mnie i nie obchodzi go to, że nic prawie nie mam.

~*~

Dziewczyna poszła się położyć spać. Dzięki Bogu już weekend i Megan mogła zostać na noc. W tym czasie ja postanowiłem iść do Josh'a. Nie podaruję mu tego, że ją uderzył i miałem gdzieś to, że może iść na policję. Dochodząc na miejsce zauważyłem go. Zauważyłem, że z kimś rozmawiałem. Tylko miałem to gdzieś. Podszedłem do niego i go szarpnąłem w taki sposób, że się obrócił do mnie.
- Co ty tu robisz?!- Krzyknął.
- Jakim prawem uderzyłeś ją?!- Spytałem krzycząc.
- Kogo?- Spytał jego towarzyszka. Spojrzałem na nią i się okazało, że to Rose.
- Megan.- Odpowiedziałem spokojnie.
- Kłamiesz. Josh by tego nie zrobił.- Powiedziała.
- Ja kłamię? Sam widziałem.- Odpowiedziałem.
- Josh to prawda?- Zapytała.
- Tak!- Krzyknął.
- Ja tego tak nie zostawię.- Powiedziałem spokojnie i odszedłem od nich. Wróciłem do domu. Wchodząc do niego zauważyłem Megan jak siedzi na kanapie i płaczę.
- Co się stało?- Zapytałem, a ona się zerwała z miejsca i podbiegła do mnie.
- Gdzie ty byłeś? Martwiłam się.
- Spokojnie już nikt cię nie skrzywdzi. Obiecuję ci to.- Powiedziałem i ucałowałem ją w czoło.- Kocham cię.- Dodałem.
- Też cię kocham.
- Idź się połóż spać. Ja muszę coś jeszcze zrobić.- Dziewczyna poszła się położyć, a ja usiadłem na sofie i zacząłem pisać piosenkę dla Megan.

___________________________________________________

Kochani na początku przepraszam, że taki krótki ten rozdział, ale przez obowiązki nie miałam czasu ;(

No właśnie przez ten brak czasu dlatego wczoraj nie dodałam rozdziału ;(

Będę się starała aby rozdział 30 ( szybko trochę to idzie ) pojawił się już w niedzielę, a najpóźniej to w poniedziałek lun we wtorek. Nie długo pojawi się postać dziewczyny :) Więc możecie jej oczekiwać w najbliższym czasie :)/ Jeszcze raz bardzo przepraszam za wszelkie opóźnienia :)